ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΟΥ ΕΜΑΘΕ Η ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Πολύ συχνά δέχομαι ερωτήσεις από φίλους και γνωστούς όσον αφορά το τι μου προσφέρει το επάγγελμα του ψυχολόγου και τι ‘’έχω ανακαλύψει για την ζωή και τον κόσμο’’ μέσα από τα καθημερινά περιστατικά που βλέπω. Η αλήθεια είναι πως μέσα από τα μάτια ενός θεραπευτή κερδίζεις γνώσεις που πριν ‘’εθελοτυφλούσες’’ ή δεν ήσουν σε θέση να δεις. Κάτι σαν ‘’μαθήματα ζωής’’. Η θέση, όμως, που μου πρόσφερε τα πιο μεγάλα μαθήματα και τις πιο δυνατές συνειδητοποιήσεις είναι αυτή του θεραπευόμενου. Είναι μία θέση που οφείλει ο κάθε θεραπευτής να βρεθεί έστω μία φορά στη ζωή του, για να μπορεί να είναι καλός στο ρόλο του, κατανοώντας πρώτα τον εαυτό του και έπειτα όλους τους άλλους.

Τι έμαθα, λοιπόν, τόσο μέσα από τον ρόλο του θεραπευτή όσο και του θεραπευόμενου:

Βρίσκεις την ψυχική ισορροπία μέσα σου όταν αποδέχεσαι τόσο τα δυνατά όσο και τα αδύναμα σου κομμάτια.

Όλοι μέσα μας κρύβουμε δυνάμεις, αλλά και αδυναμίες. Το να ενοχοποιείς τον εαυτό σου γι’ αυτές τις αδυναμίες σε οδηγεί στην έλλειψη αποδοχής και στη δημιουργία δυσλειτουργικών σχέσεων.

Μέσω της ψυχοθεραπείας συνειδητοποιείς όλα εκείνα που σου αρέσουν, αλλά και εκείνα που παρόλο που γνωρίζεις ότι σε πηγαίνουν πίσω, αδυνατείς να τα αλλάξεις. Η απάντηση στο γιατί αδυνατείς ή εν τέλει δεν επιθυμείς να τα αλλάξεις είναι το μεγαλύτερο βήμα προς την ψυχική σου γαλήνη.

Όλα τα συναισθήματα είναι καλά και οφείλουμε να τα κατανοούμε και να τα εκφράζουμε.

Το συναίσθημα, το οποίο οι περισσότεροι θεραπευόμενοι δαιμονοποιούν είναι αυτό του θυμού. Είναι ένα συναίσθημα που μας τρομάζει τόσο να εκφράσουμε όσο και να αποδεχτούμε.  Ο θυμός αποτελεί μία αντίδραση σε πολλά βαθύτερα συναισθήματα που μπορεί να κρύβονται μέσα μας όπως ο φόβος, η θλίψη ακόμα και η αγάπη. Είναι πιο εύκολο να θυμώσουμε κάποιές φορές από το να εκφράσουμε όλα τα παραπάνω. Ο θυμός έρχεται πάντα για να μας πει κάτι και οφείλουμε να τον ακούσουμε.

Οι λέξεις μας είναι όλα αυτά που ζούμε.

Είναι σημαντικό να είσαι προσεκτικός με την γλώσσα που χρησιμοποιείς, τις λέξεις που συνηθίζεις να περιγράφεις τον εαυτό σου, τους άλλους, την ίδια σου την ζωή. Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε συνήθως γίνονται οι σκέψεις μας και διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που ζούμε και συμπεριφερόμαστε. Αν για παράδειγμα συνηθίζεις να αποκαλείς τον εαυτός σου ως αναβλητικό ή ως καταθλιπτικό, θα φέρεσαι και με τον ανάλογο τρόπο, κάτι το οποίο δεν θα σε βγάζει από αυτή την κατάσταση.

Σε πολλά ερωτήματα δεν υπάρχουν απαντήσεις. Πολλές φορές δεν μπορούμε ούτε μέσα από την ψυχοθεραπεία να απαντήσουμε στο ‘’γιατί’’ συμβαίνουν κάποια πράγματα.  Για παράδειγμα, μπορεί να μη βρούμε το ‘’γιατί ο μπαμπάς σου σε κακοποιούσε’’, ‘’γιατί η μαμά σου ήταν συνέχεια θυμωμένη’’ ή ‘’γιατί ο σύντροφός σου σε απάτησε’’. Κάποια πράγματα ίσως να μη δέχονται εξηγήσεις. Αυτό που είναι το μόνο σίγουρο και πρέπει να λες φωναχτά στον εαυτό σου σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ‘’δεν ήταν δικό μου λάθος’’. Η μόνη ευθύνη που σου αναλογεί είναι η ευθύνη των πράξεων σου και όχι η ευθύνη για τον τρόπο που σου συμπεριφέρονται οι άλλοι.

Η σύγκριση σε οδηγεί στο πουθενά. Το να συγκρίνουμε τον εαυτό μας  με τις ζωές των άλλων, το μόνο που έχει ως αποτέλεσμα είναι να μειώνει τα επιτεύγματά μας και να μας οδηγεί σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και απραγία. Η μοναδική σύγκριση που επιτρέπεται να κάνουμε στη ζωή μας είναι αυτή του παρελθόντος με το παρόν μας. Να συγκρίνουμε την εξέλιξη μας μέσα στον χρόνο και να δούμε σε ποια κομμάτια παραμείναμε ίδιοι σε ποια αλλάξαμε και ποια εν τέλει δεν επιθυμούμε να αλλάξουμε.

Η αλλαγή είναι μία μοναχική διαδικασία. Το να αλλάζουμε πολύ συχνά ξεβολεύει τους γύρω μας, στους οποίους μπορεί να μην αρέσει η νέα μας συμπεριφορά. Το ταξίδι της αυτογνωσίας είναι πάντα μοναχικό. Αλλάζω σημαίνει εξελίσσομαι, άρα πολλές φορές παύω να ‘’κουμπώνω’’ με ό,τι νόμιζα πως ταιριάζω. Θα είσαι μόνος σου, λοιπόν σ’ αυτό το ταξίδι της αλλαγής και την αυτογνωσίας, αλλά σίγουρα θα είναι ένα από τα σημαντικότερα ταξίδια της ζωής σου.

Το πρόβλημα δεν είσαι εσύ. Δεν είσαι εσύ καταθλιπτικός, αλλά έχεις κατάθλιψη. Ο εαυτός σου είναι πολλά παραπάνω από ένα πρόβλημα.  Είσαι ανθρώπινος, είσαι περίπλοκος και πάνω από όλα είσαι μοναδικός. Δεν χρειάζεται να σε διορθώσεις. Το πρόβλημα χρειάζεται να διαχειριστείς με όλα τα δυνατά εφόδια που κατέχεις. Χρειάζεται να κατανοήσεις ποιος είσαι και κυρίως ποιες ανάγκες σου δεν ικανοποιούνται, κάτι που μπορεί να οδήγησε το πρόβλημα στο να εμφανιστεί. Μόλις συνειδητοποιήσεις τις ανάγκες σου θα είσαι έτοιμος να διορθώσεις κάθε πρόβλημα.

Η ψυχοθεραπεία μου έμαθε πως αν δεν φερθώ εγώ ευγενικά και με αγάπη στον εαυτό μου δεν θα το κάνει κάνεις άλλος για εμένα!

Γεωργία Χριστίνα Κανελλοπούλου

Ψυχολόγος- Οικογενειακή Σύμβουλος